Het wijdverbreide gebruik van mobiele telefoons heeft een revolutie teweeggebracht in de manier waarop we communiceren, waardoor we in contact kunnen blijven met vrienden, familie en collega's van vrijwel overal ter wereld. De alomtegenwoordige aanwezigheid van telefoons heeft echter ook een nieuwe reeks risico's en uitdagingen met zich meegebracht, met name als het gaat om het beschermen van gevoelige handelsgeheimen en vertrouwelijke informatie tijdens vergaderingen op hoog niveau tussen CEO's en andere leidinggevenden op hoog niveau.
Een van de grootste risico's van telefoons in dit soort vergaderingen is de kans op afluisteren en afluisteren. Uit een recent onderzoek van Vanson Bourne bleek zelfs dat 55% van de organisaties van mening is dat het risico op afluisteren en afluisteren op mobiele telefoons de afgelopen jaren is toegenomen (Vanson Bourne, 2021).
De risico's verbonden aan het afluisteren en afluisteren van telefoons zijn bijzonder acuut in de context van handelsgeheimen en zeer innovatieve ontmoetingen tussen CEO's. Tijdens deze vergaderingen worden vaak discussies gevoerd over nieuwe producten, strategieën en intellectueel eigendom, die allemaal zeer waardevol zijn en gemakkelijk kunnen worden uitgebuit door concurrenten of kwaadwillende actoren als ze in verkeerde handen vallen.
Om de risico's te begrijpen die gepaard gaan met het afluisteren en aftappen van telefoons in deze context, is het nuttig om een realistisch voorbeeld te bekijken van het moment waarop een telefoon werd afgeluisterd en gevoelige handelsgeheimen openbaar werden gemaakt.
Een voorbeeld hiervan deed zich voor in 2018, toen een inlichtingenofficier werd gearresteerd en uitgeleverd vanuit de Verenigde Staten vanwege zijn rol in een complot om handelsgeheimen te stelen van meerdere Amerikaanse luchtvaart- en ruimtevaartbedrijven. De officier had een combinatie van social engineering en het afluisteren van telefoons gebruikt om zich op hooggeplaatste leidinggevenden in deze bedrijven te richten en toegang te krijgen tot gevoelige informatie.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Justitie gebruikte de officier verschillende methoden om zijn slachtoffers aan te vallen, waaronder zich voordoen als een potentiële zakenpartner, het versturen van phishing-e-mails en zelfs het werven van insiders om hem te helpen toegang te krijgen tot vertrouwelijke informatie. Zodra hij toegang had gekregen tot de telefoon van een slachtoffer, gebruikte hij gespecialiseerde software om hun gesprekken op te nemen en gevoelige informatie te verzamelen die voor spionagedoeleinden kon worden gebruikt.
Het geval van deze officier benadrukt de zeer reële risico's die verbonden zijn aan het afluisteren en afluisteren van telefoons in de context van handelsgeheimen en zeer innovatieve vergaderingen. Het onderstreept ook de noodzaak voor organisaties om proactieve stappen te ondernemen om hun gevoelige informatie en vertrouwelijke gesprekken te beschermen.
Om deze risico's aan te pakken, passen veel organisaties een reeks best practices en technologieën toe om hun handelsgeheimen en vertrouwelijke informatie tijdens vergaderingen op hoog niveau te beschermen. Deze omvatten:
- Beveiligde vergaderruimten: Een van de meest effectieve manieren om u te beschermen tegen het afluisteren en afluisteren van telefoons, is door vergaderingen te houden in veilige, gecontroleerde omgevingen. Dit kan het gebruik van speciale vergaderruimten met fysieke beveiligingsmaatregelen omvatten, zoals geluidsisolatie, bewakingscamera's en toegangscontroles.
- Beheer van mobiele apparaten: Een andere belangrijke stap is het implementeren van robuust beleid en procedures voor het beheer van mobiele apparaten. Dit kan inhouden dat ervoor moet worden gezorgd dat alle apparaten zijn gecodeerd en met een wachtwoord zijn beveiligd, en dat werknemers zijn getraind in best practices voor het beveiligen van hun apparaten en het vermijden van phishing-zwendel.
- Twee-factorenauthenticatie: Om verdere bescherming te bieden tegen telefonische aanvallen, gebruiken veel organisaties twee-factor-authenticatiesystemen waarbij gebruikers naast hun wachtwoord een unieke code moeten invoeren wanneer ze inloggen op gevoelige systemen of toegang krijgen tot gevoelige informatie.
- Signaalstoring: In sommige gevallen kan het nodig zijn om gespecialiseerde signaalstoringstechnologieën te gebruiken om te voorkomen dat niet-geautoriseerde apparaten toegang krijgen tot gevoelige informatie. Deze systemen werken door een signaal uit te zenden dat het vermogen van apparaten in de buurt om te communiceren verstoort, waardoor het voor aanvallers onmogelijk wordt om gesprekken af te luisteren of toegang te krijgen tot gevoelige informatie.
- Regelmatige beveiligingsaudits: ten slotte moeten organisaties regelmatig beveiligingsaudits uitvoeren om eventuele kwetsbaarheden of zwakheden in hun systemen en processen te identificeren en aan te pakken. Dit kan bestaan uit het beoordelen van toegangscontroles, het monitoren van gebruikersgedrag en het testen van de effectiviteit van bestaande beveiliging
